Kensington Palace

Koninklijk paleis in Londen

Kensington Palace werd in 1689 gekocht door Willem III. Deze Nederlandse stadhouder was getrouwd met de Engelse koningin Mary en was daardoor ook koning van Engeland. Kensington bleef altijd in bezit van de koninklijke familie. Na haar scheiding was het de residentie van prinses Diana. In dit paleis woonden ook prinses Margaret en prinses Alice.

Willem III

Kensington is niet altijd een paleis geweest. Op deze plaats werd aan het begin van de zeventiende eeuw een huis gebouwd voor de graaf van Nottingham. Het huis werd vernoemd naar het plaatsje waar het net buiten Londen stond. Kensington werd in 1689 gekocht door de Nederlandse stadhouder en koning van Engeland, Willem III. Onze Willem was met Maria Stuart getrouwd. Hij had zijn katholieke schoonvader Jacobus II tijdens de Glorieuze Revolutie verjaagd. Zijn protestante echtgenote werd koningin van Engeland, maar Willem oefenende de feitelijke macht in dat land uit, want Maria had niet veel belangstelling voor politiek. Bovendien overleed Maria al na vijf jaar. De Nederlandse Willem regeerde van 1689 tot 1702 over Engeland en Ierland als koning Willem III. In Schotland werd hij bekend als koning Willem II.

Frisse lucht

Willem drukte geen groot stempel op zijn Londense onderkomen, maar liet wel een pad aanleggen van Kensington naar Londen. Dit pad was zo breed, dat koetsen elkaar gemakkelijk konden passeren. Het restant hiervan is nog zichtbaar in Hyde Park als Rotten Row; het ruiterpad vanaf Hyde Park Corner in westelijke richting.
Willem viel op 20 februari 1702 bij Hampton Court Palace van zijn paard. De ruiter kon niet in het zadel blijven toen zijn paard over een molshoop struikelde. De koning werd met een gebroken sleutelbeen naar Kensington Palace gebracht. De astmatische Willem hield van de frisse lucht van Kensington. Frisse lucht zou hem goed doen, dacht hij, maar hij vatte kou, doordat hij bij het open raam in slaap viel. Willem kreeg een longontsteking en koorts. Hij overleed op 19 maart 1702 in Kensington Palace.

Christopher Wren

Kensington Palace werd verbeterd en uitgebreid door Christopher Wren, de architect van de St Paul's Cathedral en talloze andere kerken in Londen. Wren volgde in 1669 John Denham als hofarchitect op. Hij vervulde deze functie ook voor Willem en Maria. Christopher Wren verbouwde voor hen Hampton Court Palace en Kensington. Hampton Court was een enorm project. Lang niet alle plannen van Wren konden worden uitgevoerd. Na de dood van Maria in 1694 verloor de koning zijn belangstelling. Er was ook een praktische reden voor het beperken van de uitbreiding van Hampton Court. Door de grotere zelfstandigheid van het parlement waren geen werkruimten voor de parlementsleden en hun medewerkers in Hampton Court meer nodig. Zij bleven in Londen op de plaats aan de Theems, waar men later, na een grote brand in 1834, een nieuw herbouwd neogotisch complex betrok, dat nog altijd als parlement wordt gebruikt.

Hawksmoor

Hoewel Christopher Wren de hoofdarchitect van de verbouwing van Kensington was, werden de werkzaamheden vooral uitgevoerd door zijn rechterhand Nicholas Hawksmoor. Volgens kenners is zijn inbreng zichtbaar. Hij ontwierp onder meer de Kings' Gallery; de zaal voor de schilderijen van de koning. Na de dood van Willem III liet koningin Anne de uitbreiding van Christopher Wren afmaken. Dit deel wordt aangeduid als de Queen's Apartments. De Queen's Entrance bevat een door Wren ontworpen trappenhuis. De trap was speciaal voor koningin Anne ontworpen en wel zodanig dat zij gracieus de trap kon afdalen. De belangrijkste bedrage van Anne aan Kensington was het ontwerp van de tuin met de in 1704 door Nicholas Hawksmoor gebouwde oranjerie.

George II

Koning George I, de opvolger van Koningin Anna, heeft veel aan Kensington Palace bijgedragen. Hij realiseerde een aantal indrukwekkende zalen, zoals de Cupola Room en de Withdrawing Room. Hij liet verschillende zalen van Kensington met schilderingen versieren door William Kent. De opvolger van koning George, George II, was de laatste vorst die Kensington als paleis gebruikte. Hij bemoeide zich overigens niet zo erg met het paleis. George II liet Kensington door zijn echtgenote Caroline bestieren. Haar belangrijkste bijdrage was een nieuw ontwerp van de paleistuin door Charles Bridgeman. De belangrijkste uitgangspunten van het ontwerp van Bridgeman, zoals de waterpartijen, de Serpentine en de Round Pond, en het wandelpad, de Broad Walk, zijn nog altijd aanwezig.

Aunt heap

Nadat George II op 25 oktober 1760 in Kensington Palace stierf, werd het paleis alleen nog door familieleden van de Engelse koningen en koninginnen bewoond. Koningin Victoria bracht er haar jeugdjaren door. Zij koesterde geen prettige herinneringen aan Kensington en betrok Buckingham Palace toen zij koningin werd. Kensington Palace zou ook in de twintigste eeuw vooral bewoond worden door vrouwen. Koning Edward VIII noemde het paleis eens gekscherend de 'aunt heap', een mierennest bevolkt door tantes. Dit nest werd ook aan het einde van de twintigste eeuw vooral door vrouwen bewoond. Prinses Margaret, de zuster van koningin Elizabeth II woonde er na haar scheiding met Antony Armstrong-Jones, de societyfotograaf Lord Snowdon, en ook prinses Diana kreeg na haar scheiding een appartement in Kensington Palace.

Huidige situatie

Een deel van Kensington wordt nog altijd door leden van de koninklijke familie bewoond, maar een groot aantal vertrekken is tegenwoordig als museum opengesteld voor het publiek. Men kan er een aantal indrukwekkend fraai gedecoreerde zalen bewonderen en genieten van een deel van de koninklijke schilderijenverzameling. Het openbare deel wordt uitgebaat door de stichting Historic Royal Palaces. Een aantal zalen en de oranjerie zijn bovendien beschikbaar voor feesten en partijen. Dus als u echt indruk wilt maken op uw familie en vrienden, dan organiseert u uw receptie of trouwfeest in de door Nicholas Hawksmoor ontworpen oranjerie van Kensington Palace.

Lees Kastelen in Groot-Brittannië als u meer wilt weten over Engelse kastelen.

PS

Wie leest weet meer en begrijpt beter. In onze gewaardeerde nieuwsbrief schenken we regelmatig aandacht aan het Britse koninklijke huis en de kastelen, landhuizen en paleizen in Groot-Brittannië. Lees Engelse koningen en koninginnen als u meer wilt weten over de geschiedenis van het Engelse koningshuis.

Ontvang elke werkdag gratis geschiedenis per e-mail

Meer Geschiedenisfeitjes

Geschiedenis Engeland
Kastelen Engeland

Groot-Brittannië is rijk aan kastelen en landhuizen. De scheiding tussen de gefortificeerde kastelen uit de middeleeuwen en de later ontstane buitenplaatsen voor de adellijke families is misschien in geen ander Europees land zo duidelijk afgebakend. Dat komt door het besluit van koning Hendrik VIII om zich in 1534 af te keren van Rome.
Kastelen in Groot-Brittannië


'Groot-Brittannië: Geschiedenis en wetenswaardigheden' is een interessante uitgave geworden, die recht doet aan de vele facetten die zo kenmerkend zijn voor de Britse samenleving. Dit digitale boek brengt u in de stemming om ook zelf eens te gaan kijken en zal de lezers die Engeland al bezocht hebben toch nog verrassen met diepere inzichten. De vele afbeeldingen maken het lezen tot een groot feest: u ziet waar het over gaat.
Groot-Brittannië

Betrouwbare informatie kost veel tijd en geld, maar dankzij onze populaire producten heeft u op onze website toch gratis toegang.